Γεώργιος Τερζής, MD
Χειρουργός Ορθοπαιδικός
Logo
Contact

Βλαισός μέγας δάκτυλος (κότσι)

Βλαισός μέγας δάκτυλος, γνωστός και ως "κότσι"

Ο Βλαισός Μέγας Δάκτυλος, γνωστός και ως «κότσι» είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένα μεγάλο ποσοστό, ιδίως γυναικών, μετά τη μέση ηλικία. Βέβαια το πρόβλημα παρουσιάζεται και σε άνδρες και σε μικρότερες ηλικίες, αλλά σε μικρότερο ποσοστό. Κυρίως οφείλεται στην για πολλά χρόνια χρήση υποδημάτων, που είναι ψηλοτάκουνα και έχουν στενό πρόσθιο διαμέρισμα. Η κληρονομικότητα βέβαια παίζει κι αυτή σημαντικό ρόλο.

Η παραμόρφωση είναι πιο σύνθετη από ότι υποδηλώνει η ονομασία της. Ανάλογα με την παρουσία ή όχι εκφυλιστικών αλλοιώσεων, το βαθμό της παραμόρφωσης, αν αυτή αφορά κυρίως το μεγάλο δάκτυλο ή το μετατάρσιο του, διακρίνουμε διάφορες μορφές και ανάλογα αποφασίζουμε για τη διόρθωση της.

Η παραμόρφωση αυτή μπορεί να εμφανιστεί και στην εφηβεία, όταν πρόκειται για κληρονομική μορφή.  Δεν είναι στάσιμη, αλλά εξελίσσεται. Στην αρχή μπορεί να είναι απλά μια διόγκωση στη βάση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού, που φλεγμαίνει και προκαλεί πόνο απο την τριβή με τα υποδήματα. Στη συνέχεια το μεγάλο δάκτυλο «στραβώνει» προς τα άλλα μικρότερα δάκτυλα. Συγχρόνως στρέφεται γύρω απο τον άξονα του και σιγά σιγά και σε παραμελημένες περιπτώσεις «καβαλάει» πάνω από το δεύτερο δάκτυλο ή κάτω απο αυτό. Η συνέπεια είναι να προκαλούνται παραμορφώσεις και στα υπόλοιπα δάκτυλα με τη μορφή σφυροδακτυλίας, πληκτροδακτυλίας, γαμψοδακτυλίας και εξαρθρήματος της βάσης του δακτύλου και σχηματισμό επώδυνων κάλλων, που προκαλούνται απο την τριβή των παραμορφωμένων αυτών δακτύλων με τα υποδήματα.

Παράλληλα η διαταραχή που προκαλείται απο την μη σωστή θέση του μεγάλου δακτύλου και την μεταφορά φορτίων κατά την βάδιση κάτω απο τα μικρότερα δάκτυλα, προκαλεί πόνο κάτω απο την βάση αυτών, κατάσταση που ονομάζομε μεταταρσαλγία απο μεταφορά.

Εάν αντιμετωπίζετε ένα τέτοιο πρόβλημα θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν Ορθοπαιδικό Χειρουργό με εξειδίκευση στη χειρουργική του άκρου ποδός. Ο ιατρός θα σας ζητήσει ένα ιστορικό χειρουργικών επεμβάσεων, άλλων παθήσεων που είχατε στο παρελθόν, καθώς και τυχόν φαρμάκων που λαμβάνετε συστηματικά ή και περιστασιακά. Επίσης αν έχετε αλλεργίες σε φάρμακα και αν κάνετε χρήση ουσιών όπως καπνού, αλκοόλ κλπ. Θα σας ζητηθούν επίσης πρόσφατες αιματολογικο-βιοχημικές και ακτινολογικές εξετάσεις στις οποίες έχετε τυχόν υποβληθεί. Θα ακολουθήσουν ερωτήσεις περί της ακριβούς εντόπισης του ενοχλήματος και της διάρκειας του και κλινική εξέταση. Το πόδι φωτογραφίζεται και ακολούθως γίνεται ακτινολογικός έλεγχος. Μια λεπτομέρεια που συχνά παραμελείται είναι οτι οι ακτινογραφίες πρέπει να γίνονται σε όρθια θέση.

Το πιο σημαντικό βήμα είναι, αφού συγκεντρωθούν όλα αυτά, να γίνει μια εκτενής συζήτηση ιατρού με ασθενή για την προτεινόμενη επέμβαση, και πως αυτή θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ασθενή μας. Πρέπει επίσης να εξηγήσουμε στον ασθενή μας ότι για κάποιο χρονικό διάστημα θα χρειασθεί να φορά ένα ειδικό μετεγχειρητικό υπόδημα και ότι μπορεί να περάσουν μέχρι και δύο μήνες μέχρι να υποχωρήσουν τα οιδήματα και να μπορέσει να φορέσει πάλι τα κανονικά υποδήματα του/της. Ο πιο συχνός λόγος απογοήτευσης μετά απο επέμβαση για αυτή την πάθηση, είναι παράλειψη έμφασης σε αυτό ακριβώς το βήμα.

Πριν το χειρουργείο θα υποβληθείται σε έναν προεγχειρητικό κλινικό – εργαστηριακό έλεγχο και θα εξετασθείτε και θα συζητήσετε για το είδος της αναισθησίας με τον αναισθησιολόγο. Οι επιλογές είναι γενική, ραχιαία και τοπική στελεχιαία αναισθησία. Η απόφαση εξαρτάται και απο την προτίμηση σας, αλλά και απο τα αν υπάρχουν και άλλες παθήσεις απο τις οποίες τυχόν πάσχετε. Η επέμβαση συνήθως γίνεται την ίδια μέρα με την εισαγωγή και η νοσηλεία διαρκεί 24 ώρες.

Στη διάθεση του χειρουργού Ορθοπαιδικού είναι περισσότερες από 130 επεμβάσεις για τις διαφορετικές μορφές της παραμόρφωσης. Κάθε χειρουργός, που ασχολείται με την πάθηση αυτή εξοικειώνεται με κάποιες από αυτές τις επεμβάσεις. Προσωπικά εφαρμόζω τις επεμβάσεις που διεθνώς τυγχάνουν της μεγαλύτερης υποστήριξης από την κοινότητα των χειρουργών άκρου ποδός. Σε μικρού βαθμού παραμόρφωση εφαρμόζω την οστεοτομία τύπου Chevron, ενώ σε μεγαλύτερου βαθμού την βασική οστεοτομία Ludloff, ενώ κατά περίπτωση εφαρμόζονται και άλλες τεχνικές όπως την κατά Terzis-Tsilikas τροποποίηση της ανοικτής βασικής οστεοτομίας, οστεοτομία Akin, μαλακών μορίων κ.α.

Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζουμε και τις τεχνικές χειρουργικών επεμβάσεων με όσο το δυνατόν μικρότερες τομές (MIS). Είναι πια απαίτηση των ασθενών μας, γιατί επιτυγχάνουν γρηγορότερη ανάρρωση και καλαισθησία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι περίπου το ίδιο και με τις συμβατικές επεμβάσεις. Δυστυχώς δεν μπορούν να εφαρμοσθούν σε όλες τις περιπτώσεις. Οι ενδείξεις πρέπει να τηρούνται αλλιώς τα αποτελέσματα δεν είναι καλά και οι ασθενείς θα πρέπει να ξαναχειρουργηθούν.

Η πρόοδος της τεχνικής, μας έχει επίσης εξοπλίσει με αρθροσκόπια μικρού διαμετρήματος, ώστε να μπορούμε να επεμβαίνουμε σε περιπτώσεις όπως οστεοχονδρίτιδες της βάσης του μεγάλου δακτύλου (hallux rigidus) με αυτό που είναι ευρέως γνωστό ως χειρουργική της κλειδαρότρυπας (keyhole surgery).

Ένα άλλο θέμα που έχουμε λύσει τα τελευταία χρόνια, είναι αυτό του πόνου. Ασθενείς που έκαναν τέτιοιου είδους επεμβάσεις πάνω απο 5 χρόνια πριν, θα θυμούνται τον έντονο πόνο που είχαν μετεγχειρητικά. Μεταδίδουν αυτή την εμπειρία τους σε νέους ασθενείς κι έτσι γίνομαι συχνά δέκτης αυτού του φόβου τους. Φανταστείτε την έκπληξη τους όταν μετά το χειρουργείο δεν αισθάνονται πόνο καθόλου. Οι χειρουργοί του άκρου ποδός εφαρμόζουμε πια αυτό που διεθνώς είναι γνωστό ως preemptive και multimodal αναλγησία, καθώς και τοπική έγχυση μίγματος μακράς διάρκειας τοπικού αναισθητικού.

Οι επεμβάσεις αυτές πολλές φορές συνδυάζονται και με επεμβάσεις και στα άλλα δάκτυλα, εφ’ όσον υπάρχουν συνοδές παραμορφώσεις με σκοπό και την συνολική διόρθωση των παραμορφώσεων του ποδιού και την ικανοποίηση της απαίτησης των ασθενών μας για δυνατότητα χρήσης καλαίσθητων και μοδάτων υποδημάτων, όπου είναι δυνατόν.

Τέλος θέλω να επισημάνω ότι παρ’ όλη την πρόοδο που έχει γίνει, πρέπει ο ασθενής, αλλά πολλές φορές … και ο ιατρός, να ξέρει ότι οι επεμβάσεις έχουν και επιπλοκές. Ευτυχώς στις περιπτώσεις αυτές που αναφέρουμε εδώ, οι επιπλοκές είναι λίγες κι εύκολα αντιμετωπίσιμες. Τα προβλήματα που προκύπτουν είναι συνήθως λόγω βιαστικής ενημέρωσης ασθενή απο τον ιατρό του. Προκύπτουν έτσι προσδοκίες απο την πλευρά του ασθενούς, που όμως δεν είναι ρεαλιστικές και τελικά προκαλούν απογοήτευση και θυμό. Πχ δεν μπορεί ένα βαρειά παραμορφωμένο πόδι μιας ηλικιωμένης ασθενούς, όσο και καλή δουλειά να γίνει, να μπορέσει να εφαρμόσει σε ψηλοτάκουνο και με στενό εμπρόσθιο διαμέρισμα υπόδημα και αυτό πρέπει να εξηγηθεί. Στην ίδια περίπτωση δεν μπορεί κανείς να κάνει επέμβαση με μικρή τομή (MIS), γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχει και θα χρειασθεί να ξανα – επέμβει με συνέπεια τη δυσαρέσκεια και πιθανές παρεξηγήσεις απο την πλευρά του ή της ασθενούς.

Φωτογραφία περιστατικού:

Κότσι ποδιού | Επέμβαση


Αφήστε ένα σχόλιο

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι σε για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο.